Bitmemiş adımlardı varılacak yere, mor hissetmekti birazda. Sessizlikte hafifçe dağılan piyanonun tuş sesleriydi.
Denizin sonsuz karanlığın da maviyi yaşamaktı. Arnavut kaldırımlarında takılmamak için verdiğin çabaydı.
Çam ağaçlarının çam sakızı kokusunun altında yeşil diye boğazın acıyana kadar bağırmaktı. Şehrin hızlı zaman akışında zamanı durdurmaktı ayrıca.
Rüzgarın kollarının altından süzülüyormuşçasına işveli hareketiydi. İşte öyle bir şeydi bu yaşadığı, anlatsa bile anlayabileceklerini sanmıyordu.

Yorumlar

Popüler Yayınlar