#timeofthegypsies

Çingeneler Zamanı. Bütün filmin çingeneler dilinde olduğu ilk filmdir kendisi. Yönetmen koltuğunda Emir Kusturica'nın oturduğu ve Cannes festivalinde önemli bir ilgi yakalamayı başarmış 8.1 imdb ile çıtayı yukarı çekmiş bir yapım.

 İlk olarak gülmeye başladım filmi izlerken çünkü bu nasıl bir hayat diye düşündürdü. Yaşam tek günlük, herkes o günü kurtarma peşinde. Gülerken bu yaşamlardaki hüznü hissetmeye başlıyordunuz. Birisi vardı ki, en çok üzüldüğüm kişiydi. Anneanne. İzlediğinizde ne demek istediğimi anlayacaksınız. 

Yakılan bir ağıt vardı ve insanın kalbinde bir yerlere dokunuyordu. Ben olsam sırf o müzik için filmin türünü dram olarak işaretlerdim. Perhan karakterinin yaşadıklarını, şahit olduğu zorluklara tanıklık ediyoruz. İtalya'ya düşen yolunu, kardeşini bir hastanede  bırakmasını, sevdiği kızı anneannesine emanet edip gidişini izliyoruz. Daha sonra gelişen bir takım olaylar ve köye nasıl geri döndüğüne de bakma fırsatımız oluyor. 

"Ruhumu köreltip, danseden bir ayıya benzetmeye çalıştılar! Kanatlarımı kırpmak istediler be! Kanatsız bir ruh ne işe yarar ki? Benim ruhum özgürdür."